Κοντοστάθηκα βγαίνοντας απο τ αμαξι...
-πηγαίνετε θα σας προλάβω, είπα!
Είχα καιρό να νιώσω όμορφα κοιτώντας τον ουρανό και σήμερα, ω, σήμερα τ άστρα ειναι τόσο όμορφα ,τόσο αληθινά σαν ψεύτικα. ..χα χα...αληθινά σαν ψεύτικα!
Κάθισα λίγο στα σκαλιά και χάθηκα ανάμεσα στους αστερισμούς...
Έχεις δει τη διαφήμιση της ΙΚΕΑ?ναι αυτή με τις κρεββατοκαμαρες λέω.έχει το κρεββάτι μ.., αυτό που "αρνείται" το είναι μου να κοιμηθεί μήνες τώρα...πόσο το αγάπησα αυτο το κρεββάτι σκέφτηκα, όπως το μαχαίρι επαληψης του βουτύρου και το τενεκεδενιο λαδερο της Ρίτσας, τη λαβιδα μου "για όλες τις δουλειές", τον καναπέ που άπλωσα τα όνειρα μου, τα χελωνονιτζακια μου, τα πολύχρωμα μαξιλάρια και τα καδράκια με τις φωτογραφίες.τ αυτοκίνητο που ταξίδεψε της αγωνίες μου και πολλά άλλα. ..αψυχα γεμάτα ζωη...
...τη δική μου!
Αν μπορούσα να καταλάβω....
Αν μπορούσα να διώξω όλα τ άσχημα. ..
Αν μπορούσα να φερω πίσω την Αγάπη στην καθημερινότητα μου πάλι...
Ζοριστηκα σήμερα πάλι...δεν έχω αποφασίσει ουρανε μου τι θα κάνω ακόμη, και ας λένε πως δεν είμαι έτσι εγώ, μήπως επειδή δεν ήμουν έτσι εγώ έπαιξαν μαζί μου?
Θύμωνω, θυμώνω για δυο λόγους...έναν μαύρο και έναν καφέ...και τίποτα μα τίποτα δε διορθώνει το κακό και τον πόνο. ..
-έλα Ρου, τι περιμένεις?
Δίκιο έχουν τι περιμένω? Να πέσει τ άστρο και να κάνω τί? Ευχή? Μα τι να ευχηθώ.παω μέσα πριν χάσω και αυτά που έχω ακόμη ή αυτους που έμειναν. ..
Γύρισα την πλάτη και τ άστρο έπεσε. ..ίσως την επόμενη φορά. ..
-πηγαίνετε θα σας προλάβω, είπα!
Είχα καιρό να νιώσω όμορφα κοιτώντας τον ουρανό και σήμερα, ω, σήμερα τ άστρα ειναι τόσο όμορφα ,τόσο αληθινά σαν ψεύτικα. ..χα χα...αληθινά σαν ψεύτικα!
Κάθισα λίγο στα σκαλιά και χάθηκα ανάμεσα στους αστερισμούς...
Έχεις δει τη διαφήμιση της ΙΚΕΑ?ναι αυτή με τις κρεββατοκαμαρες λέω.έχει το κρεββάτι μ.., αυτό που "αρνείται" το είναι μου να κοιμηθεί μήνες τώρα...πόσο το αγάπησα αυτο το κρεββάτι σκέφτηκα, όπως το μαχαίρι επαληψης του βουτύρου και το τενεκεδενιο λαδερο της Ρίτσας, τη λαβιδα μου "για όλες τις δουλειές", τον καναπέ που άπλωσα τα όνειρα μου, τα χελωνονιτζακια μου, τα πολύχρωμα μαξιλάρια και τα καδράκια με τις φωτογραφίες.τ αυτοκίνητο που ταξίδεψε της αγωνίες μου και πολλά άλλα. ..αψυχα γεμάτα ζωη...
...τη δική μου!
Αν μπορούσα να καταλάβω....
Αν μπορούσα να διώξω όλα τ άσχημα. ..
Αν μπορούσα να φερω πίσω την Αγάπη στην καθημερινότητα μου πάλι...
Ζοριστηκα σήμερα πάλι...δεν έχω αποφασίσει ουρανε μου τι θα κάνω ακόμη, και ας λένε πως δεν είμαι έτσι εγώ, μήπως επειδή δεν ήμουν έτσι εγώ έπαιξαν μαζί μου?
Θύμωνω, θυμώνω για δυο λόγους...έναν μαύρο και έναν καφέ...και τίποτα μα τίποτα δε διορθώνει το κακό και τον πόνο. ..
-έλα Ρου, τι περιμένεις?
Δίκιο έχουν τι περιμένω? Να πέσει τ άστρο και να κάνω τί? Ευχή? Μα τι να ευχηθώ.παω μέσα πριν χάσω και αυτά που έχω ακόμη ή αυτους που έμειναν. ..
Γύρισα την πλάτη και τ άστρο έπεσε. ..ίσως την επόμενη φορά. ..
