Συνολικές προβολές σελίδας

Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2014

Καραγκιόζης απο κούνια.

Μαθήματα ζωής και γάμου.

Μάθημα πρώτον.
Οταν βρίσκεις γκόμενα/ο,κατηγορείς τον σύντροφό σου πως ...αυτος ειναι ο/η κερατάς.
Ειναι πιο εύκολο να ρίξεις το μπαλάκι αλλού.
Α,και φρόντισε να συνεχίσεις με τα κατηγορώ αυτά σε όλο σου το σόι,να φανεί αυτος/η η κακιά.
Που καιρός γι αλήθειες?

Μάθημα δεύτερον.
Όταν απομακρύνεσαι με τον σύντροφό σου,βρίσκεις άλλον να καλύψει τις ανάγκες σου.
Που ν ανοίγεις τωρα συζήτηση,να ψάχνεις λύση κλπ.
Καλύτερα να ρίξεις έναν πούτσο αλλού.

Μάθημα τρίτον.
Κάνε πράγματα χωρις να στα ζητήσουν.
Κάνε τους άλλους να Σ αγαπήσουν και μετά κατηγορήσε τους πως Σ εκμεταλλεύτηκαν.
Αντρίκια πράγματα ρε λέμε.

Μάθημα τέταρτον.
Κατηγόρησε όλους τους άλλους και ιδιαίτερα το /την σύντροφος σου για τα λάθη που εσύ δεν έχεις κότσια να παραδεχτείς.σοφή κίνηση λέμε.

Μάθημα πέμπτον.
Αυτή τη φορά απο τον /την σύντροφο.
Εισαι καραγκιόζης ρε.
Θέατρο σκιών και μάλιστα παράλογο.
Αλλά μάντεψε ,η σκιά σου δεν υπάρχει όταν δεν υπάρχεις και εσύ.
Καραγκιόζη που μου ήθελες και γάμο.
Άι σιχτήρ και εσύ και η πατσαβούρα σου.

Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2014

Ρήμα Ξε-Αγαπώ,δεν υπάρχει...

Είναι αλήθεια...
Δεν υπάρχει...όσο και αν το προσπαθείς ,δεν υπάρχει...
Γι αυτό όλα όσα αγάπησες στη ζωή σου,επιστρέφουν και σε κυνηγάνε...
Σε φωτογραφίες που κρύβεις στο μαξιλάρι σου,σε μέρη που γέλαγες μαζί τους,σε λέξεις που σε έκαναν να ξεκλειδώσεις τα αιςθήματά σου,σε τραγούδια που πέρνουν μορφή τα βράδια...
Εσύ πηγαίνεις μπροστά και αυτά σε πάνε πάντα ένα βήμα πίσω...και θα είσαι τυχερή αν παλέψεις και καταφέρεις να σε πάνε απλα εκεί...
Ουτε πίσω...
Στάσιμη για λίγο,μόνο για μια στιγμή...
Κλείνεις τα ματια,πέρνεις μια ανάσα και όταν τα ανοίγεις...εύχεται να μην είναι εκεί...και ευτυχώς πια τα καταφέρνεις κάποιες φορές...
Οι άνθρωποι μου λείπουν,αυτοί που θυσιάστηκαν...
Αυτοί που δεν μπορώ να τους πω πως μου λείπουν,γιατί Θεέ μου ,μου λείπουν...

Ρήμα Ξε-Αγαπώ δεν υπάρχει.
Και το Σ αγαπώ δε το πιστεύεις πια...
Ωραια και τι γίνεται τώρα?
Ώρες δουλειάς και άγχος και άνθρωποι που κάνουν τα πάντα να σε πλησιάσουν και εσύ κλείνεις κάθε πόρτα ,όχι γιατί φοβάσαι αυτούς που θέλουν να μπούνε...
Η αληθεια είναι πως φοβάσαι περισσότερο εσένα που προσπαθείς να βγείς...
Προσπαθείς άρα αυτό είναι βήμα..
Δείχνει θέληση σωστά?
Δείχνει ναι...
Ουφ...
Η μεγαλύτερη μάχη δεν είναι αυτή με τον εαυτό σου μικρή μου,αλλά αυτή του εαυτού σου με το χρόνο...