Συνολικές προβολές σελίδας

Πέμπτη 16 Ιουλίου 2015

Εγω πέθανα εδω...-

Και προσπαθώ ν ανασανω...
Λεω δε μπορει...
Δεν ειναι λεω δυνατόν...
Και λυγίζω...
Και σπάω...
Πέφτω στα γόνατα...
Φωνάζω δίχως φωνή και χάνω τη γη ...
ΦΛΕΓΕΤΑΙ Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ...
εγω φταίω...
ΘΕΕ ΜΟΥ εγω φταίω...
Και μετα τον καταριέμαι...
Γιατι αν ηταν άντρας τίποτα απο Ολα οσα ζήσαμε δε θα είχε συμβεί...
Πρωτα ο Ζιζου...
Ετσι ξαφνικά...
Τρεις μήνες μετα η Ναρα...
Και δε μου είπε τίποτα...
Τίποτα...
Γιατι ειχα προβλημα με την υγεία μου...
Γιατι αργοπεθαίνα...
Κι αυτα πιο γρηγορα απο εμένα...Τ ακούς?
Κι αν ξερεις πως ειναι κάπου...σε συγχωρείς ...
Αν ξερεις πως δεν άντεξαν...πως ζεις?
ΜΟΥ ΛΕΣ?
----------------------
Και τα βάζω με μένα...
Κι τα βαζω με τον μαλακά...
Αν ήξερα απο την αρχή...αν ηταν σωστός άντρας δε θα τα έχανα...
Για ποιον μου λες?
------------------------
Χριστέ μου...
Δεν άντεξαν...
Κι αυτος ο ανθρωπος του Χριστού γιατι δε μου το είπε?
Θα ειχα πάρει τη μικρη πίσω...
Θα την ειχα πάρει...
Με καθε κοστος...
Τ ακούς ρε Ρου?
Τ ακούς?
--------------
Και τωρα τι?
---------------
Σαν φάντασμα...
Είμασταν τέσσερις...
Τρεις...
Αυτα μαζι ...
Και τωρα...?
----------------
"Καθένας μοναχός πορεύεται στη ζωη,μοναχός στη δόξα και στο θάνατο.
Το ξερω.
Το δοκίμασα.
Δεν οφείλει.
Άφησε με να ερθω μαζι σου"
Σονάτα του σελήνοφωτος.
Γ.Ριτσος
---------------
Μα το μαζι έπαψε απο καιρο να υπαρχει.
Τοσο καιρο έλεγα...
Χωρις ΕΣΑΣ λειψή...
Τωρα?
Νεκρή.
Ρ.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου