Συνολικές προβολές σελίδας

Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου 2014

Απο...λογισμός!

Ο χρόνος που έχασα...
Το κλάμα που έριξα...
Οι άνθρωποι που ζόρισα...
Αυτοί που με πρόδωσαν...
Όσοι έφυγαν και όσοι έμειναν...
Όσοι γνώρισα και κράτησα...
Άλλοι που ηρθΑν και έμειναν ..
Όσους έδιωξα με χαμόγελο...
Τα μικρά και το κενό που δε κλείνει...
Το νησι που με δέχτηκε...
Η δουλειά που αγάπησα...
Οι ώρες που επένδυσα...
Οι αποτυχίες ...
Τα λάθη που εκανα μα και οσα διόρθωσα...
Η κούραση που νίκησα ...
Η απογοήτευση σε πρόσωπα ...η αληθεια το ψέμα...
Οι καλεσμένοι μου...
Η κυρα Μαρίνα με το βασίλειο της και τα σεντόνια της...
Ο Πάνος με την κουζίνα του...
Ο Κώστας με το κορίτσι του...
Η Κέλλυ και τα βραδια μας...
Η Ελο με την Αννουλα...
Η κομπλεξάρααααααααααα...
Τόσοι που ήρθαν  και έμειναν,είτε για λίγο είτε ίσως για παντα...
Ο Φωτης...
Η Μαρία , ο Βαγγος ,η Ρένια ,τα φτερά ,ο Τζιμμυς...
Ο έρωτας ...
Τα βραδια ...

Οσα και αλλα τόσα δε καλύπτουν το κενό.
Ζ και Ν χωρίς εσάς μισή.
Και θέλω να μη κλαίω πια.
Φτάνει πια ο πόνος.

Ρ.

1 σχόλιο:

  1. για να αρχίσει η ανάβαση, πρέπει πρώτα να πιάσεις πάτο. πάτο έπιασες. πιστεύω πως άρχισες πια να ανεβαίνεις, ακόμα κι αν δεν το 'χεις πάρει είδηση.
    αυτό το καλοκαίρι, ήταν καλή αρχή!
    συνεχίζεις κι αν θες να κλάψεις να το κάνεις! ανακούφιση είναι!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή