Εδώ μεγάλωσα, εκεί όμως αγάπησα, έτσι τώρα και μετά απ όλα αυτά, δεν έμεινε ν αγαπώ κάτι...περισσότερο πως με ζορίζουν όλα θα λεγα πια.Είναι χαζό.Δεν μπορώ οσα αγαπούσα, δεν αντέχω όσους λαχταρουσα, νιώθω ξένα τα γνωστά και τούμπαλιν. ..βασικά νιώθω πιο οικεία ανάμεσα σε ξένους...δρόμους και ανθρώπους.
Δεν υπάρχει όμως πιο όμορφη αίσθηση απο αυτήν της βόλτας στους άδειους δρόμους της πόλης μου με λιακάδα. Όπως σήμερα, έφυγα πιο Νωρίς, λέγοντας απλα ένα γειά και ξαμολυθηκα.Η διαδρομή ειναι σχεδόν πάντα η ίδια, σήμερα όμως έκανα στροφή και πήγα στα κόκκινα βράχια, εκεί πηγα εκείνη την Παρασκευή με την Ειρήνη, όταν το έπαιζα ήρεμη ενώ ήθελα να φωναξω στη θάλασσα.
Λιακάδα, ησυχία και καθαρός αέρας και απέναντι το βουνό χιονισμένο. Η αντίθεση. Σαν καθε τι καλό που κρύβει το κακό του.Σαν τη πραγματικοτητα.Πήρα μια ανάσα και γύρισα. Κουράστηκα αρκετά σήμερα και έπρεπε να ξαπλώσω. Να δραπέτευσω απο τις παρέες.
na milas,na kremomai apo ta xeili sou,na min mporw na parw ta matia mou apo ta matia sou,ta xeria sou,to stoma sou,mia aisthisi kai 5 mazi,ayto eisai esu,kai fws mazi kai agapi kai s'agapw ki as min eimai ekei ,oute edw,gia allous logous,gia potapa enstikta,anikites malakies.
ΑπάντησηΔιαγραφήpaco
Μα εγω σε εχω αναγκη εδώ-μαζι μου γιατί μονη δε μπορώ και δε με νιαζουν οι μαλακιες σου γιατι για μένα εισαι τέλειος οπως εισαι και γι αυτο σ αγαπω.και ποναω.να ξερες ποσο και φοβάμαι και δε λεω πως δε θα φοβαμαι αν εισσι εδω μα θα ειναι κακυτερο με παρεα.θα ειμαι εκει 14 με 22 ασε τους λογους στην ακρη και κρατα μονο εναν.εμενα.θελω να σε δω
Διαγραφή